Kerst in Sydney en Oud & Nieuw in Nieuw-Zeeland

Mijn vorige verslag eindigde op de ochtend van 24 december. We zijn op deze dag vanuit de woestijn naar Sydney gevlogen en hebben onze nacht doorgebracht in een hostel in hartje centrum van Sydney. De volgende ochtend werden we al om 8 uur opgehaald door Tim en Katie. Dit moest zo vroeg omdat volgens Katie later op de dag de stad helemaal vast zou komen te staan met verkeer. Hier was ’s ochtends nog niks van te merken, maar we waren toch al gewend aan heel vroeg opstaan dus maakte het niet zoveel uit. We waren enorm blij om bekende gezichten aan deze kant van de wereld te zien. En natuurlijk waren we ook heel blij dat we Kerst in een normaal huis konden vieren.

We reden dus in zo’n drie kwartier vanuit het centrum naar Katie’s huis wat zich in “the Shire” bevindt, bij Cranullah Beach. Het huis staat op een helling en heeft een uitzicht waar je stil van wordt. Het ligt aan een rivier, met op de andere oever een National Park. Overal zie je groene parkietachtige vogels en ook komen er hele zwermen kakatoes voorbij. We zijn natuurlijk even naar het strand geweest, maar het was enorm slecht weer, dus bleef het bij een kort bezoekje. Toen we weer terugkwamen hadden Katie’s moeder en zusje, Barbara en Sophie, binnen een paar minuten de lunch klaarstaan dus konden we eindelijk weer eens normaal eten! De middag brachten we door met spelletjes spelen en cadeautjes uitpakken. ’s Avonds was er opnieuw lekker gekookt, en tegen een uur of 9 was het tijd om met het thuisfront te Skypen. Het is toch echt heel fijn dat je zo makkelijk contact met elkaar kan hebben!

Voor tweede kerstdag waren we uitgenodigd door een vriendin van Katie om naar de start van de zeilrace van Sydney naar Hobart, Tasmanië te gaan kijken. Het meisje werkt bij het leger, dus hadden we heel mooie plaatsen op een unieke plek! De zeilrace zelf was niet zo heel spectaculair omdat de boten al na een kwartier uit het zicht waren verdwenen. Maar het was fijn om van het verbeterde weer en de skyline van Sydney te genieten. Ook zijn we nog naar het wereldberoemde Bondi Beach geweest en hebben een eind langs de kust gelopen met Barbara en Sophie. Tim en Katie konden helaas niet mee omdat Tim zijn meest verrotte schoenen aan had gedaan. Hierna zijn Maartje en ik nog met zijn 2en naar het operahuis en de harbour bridge geweest en waren gelukkig nog net weer op tijd voor het eten in “the Shire”.

De volgende dag was alweer onze allerlaatste dag in Australië! Na nog een klein wandelingetje naar de rivier in ‘de achtertuin’, was het weer tijd voor het ellendige tas inpakken. Gelukkig is dit de laatste keer dat het echt heel netjes moet. De volgende keer is het alleen maar zaak dat we het meekrijgen, niet dat we het ook nog weer aan hoeven te trekken. We werden naar het vliegveld gebracht door Katie en Barbara, en nadat we afscheid hadden genomen zagen we tot onze schrik dat onze vlucht niet op het bord stond. Wel stond er een vlucht naar Christchurch om 19.15, met de goede maatschappij. We hadden dus helaas niet goed gekeken en waren al 5 uur van tevoren op het vliegveld. Gelukkig valt alles mee als het wordt vergeleken met Hong Kong dus zaten we alsnog vrij vlotjes in het vliegtuig op weg naar Nieuw-Zeeland.

We kwamen midden in de nacht aan op het vliegveld van Christchurch. Gelukkig konden we hier nog net met een taxichauffeur mee die ons in een poosje in verbasterd Nederlands een paar vragen begon te stellen. Hij bleek Zuid-Afrikaans te zijn en vertelde ons over wat er gebeurd was tijdens en na de aardbevingen in Christchurch. Ons hostel bleek ons in een privé kamer te hebben gezet dus konden we genieten van ons korte nachtje. Die ochtend was het namelijk alweer tijd om onze camper op te halen! Deze camper is nieuwer, mooier en schoner! Dus we zijn er erg blij mee. Het duurde allemaal wel wat langer met het ophalen, maar het schijnt hier zomer en dus ook hoogseizoen te zijn.

We merken nog niet echt wat van de zomer hier. Helemaal vergeleken met de woestijn is het hier met 15 graden gewoon erg koud! De eerste 2 dagen hebben we op het Banks Penninsula doorgebracht, vlakbij Christchurc. Het is hier bijna onaards mooi, als het niet allemaal afgedekt wordt door de wolken. Gelukkig hadden wij geluk en konden we op de 2e dag een paar mooie plaatjes schieten. Toen zijn we verder naar het zuiden gereden omdat we met Oud & Nieuw in Dunedin wilden zijn. We hebben nog een dag in het stadje Oamaru doorgebracht en hebben op het strand gewandeld rond een paar vreemde, erg ronde rotsen (zie foto’s ). De avond van 30 op 31 zijn we bijna van onze camping afgespoeld en viel ons plan om pinguïns te zien helaas ook in het water. De volgende dag bereikten we het bergachtige Dunedin. We zijn even door het centrum gelopen en daarna hebben we onze camper op de stadscamping neergezet. ’s Avonds namen we de bus naar het centrum. Dit deed me enorm denken aan de bussen die bij ons naar de uitgaanscentra rijden. Het zat vol met stomdronken jongeren die allemaal nog wel goedgehumeurd waren. Achteraf snapte ik ook wel waarom ze allemaal al zoveel op hadden, het feest in het centrum was droog. Behalve achter de hekken van de kroegen was alcohol nergens toegestaan.

We konden om 12 uur nog net op tijd onze oren afdekken omdat ze vlak voor ons een kanon bleken af te schieten! Ook het vuurwerk was leuk om te zien, maar helaas niet zo spectaculair als het in Sydney of Auckland zou moeten zijn. Ook het weer vond het mooi geweest want stipt om kwart over 12 begon het te regenen. De taxi naar de camping was gelukkig vrij snel gevonden en nadat ik nog even wat Whisky (Thanks aan Tim en Katie :) ) had gedronken, was het tijd om te gaan slapen. Vandaag gaan we weer proberen om pinguïns te zien, hoewel het weer er wederom niet veelbelovend uitziet.