Schildpadden, tolwegen, zand en 47 graden!

Mijn laatste update is al weer een flinke tijd geleden! Dit wordt dus een wat langer reisverslag. Het laatste wat ik schreef was dat we gingen kijken hoe de schildpadden eieren gingen leggen op de stranden van Mon-Repo's. Dit had ik al in de Lonely Planet gelezen maar het was echt heel vet! Eerst een beetje informatie gekregen over de schildpadden en toen moesten we wachten tot er een aan land zou komen. Na 3 uur wachten, en nadat 2 schildpadden hadden besloten weer terug te gaan was het eindelijk zover. Het hele proces van het strand opkruipen, gat graven, eieren leggen en weer terug slepen duurde zo'n 2 uur. En we werden getrakteerd op een van onze eerste hoosbuien. Gelukkig waren we voorbereid met wegwerp poncho's die ons nog een klein beetje droog hielden. Toen de schildpad weer terug de zee in kroop onder de vallende sterren was onze avond zeer geslaagd!

Vanaf hier moesten we nog 300 km naar Brisbane rijden. Op onze route hiernaartoe zijn we door de Glasshouse mountains gekomen en hebben hier mount ngungun van ongeveer 250 meter beklommen. Het klinkt niet zo heel hoog maar het was op sommige stukken enorm steil. Gelukkig was het uitzicht de lange klim naar top helemaal waard en we hebben hier natuurlijk weer een paar mooie foto's van gemaakt die later nog zullen volgen.

Schijnbaar hebben wij ook geen geluk met onze camper. Want 2 dagen voordat we hem zouden gaan inleveren brande er ineens een lampje op ons dashboard. Na wat zoeken bleek dat wij in al ons enthousiasme, teveel koelvloeistof hadden toegevoegd. Na nog wat grondigere inspectie bleek ook het oliepeil te laag te zijn dus hebben we dat ook nog maar eens aangevuld.

We kwamen ondertussen dichter en dichter in de buurt van Brisbane. We hadden besloten de laatste nacht op een camping vlakbij Brisbane door te brengen zodat we de camper konden opruimen en hem dan na een klein stukje rijden konden inleveren. Dit ging jammer genoeg ook niet zoals gepland. Brisbane heeft namelijk tolwegen. Veel tolwegen. En als de Nederlanders die we zijn, rijden we graag een stukje om, zodat we deze tolwegen kunnen ontwijken. Helaas bleek dit heel moeilijk omdat Maartje's telefoon met navigatie er op het moment supreme mee ophield. Toen hebben we maar besloten om op een veel te dure camping in de buurt te gaan staan en ons plan voor de volgende dag uit te stippelen. We gingen dus de volgende dat vol goede moed op pad, want het was namelijk wel moglijk om zonder tolwegen ons doel te bereiken. We hebben maar 3 keer over de inner city bypass van Brisbane gereden en de skyline uit zo ongeveer alle hoeken langs zien komen. Dit ook weer mede dankzij het uitsterven van Maartje's telefoon zodat we op het cruciale stuk niet meer wisten waar we naartoe moesten. Gelukkig doet mijn telefoon het soms nog wel gewoon hier dus uiteindelijk kwam onze camper gewassen en zonder nieuwe deuken aan bij Travellers Autobarn. Hiermee was het eerste stuk van onze reis eigenlijk al afgelopen!

Vervolgens hebben we 3 nachten in Brisbane doorgebracht. De eerste dag hebben we nog besteed aan het hostel bereiken en aan het zwembad liggen. We wilden de 2e dag een wandeling door de stad maken maar toen we het er tegen de avond eindelijk naar hadden ( het was niet meer gloeiend heet ), begon het te onweren. Maar gelukkig was daar dag 3. We zijn om 11 uur vertrokken, en hebben zo'n 4.5 uur door de stad gewandeld. Brisbane is niet heel speciaal qua bezienswaardigheden maar er hing een prettige sfeer.

Toen begon het vliegstuk van onze reis. Om 3 uur 's ochtends gingen we uit bed. We moesten namelijk onze vlucht van 6 uur 's ochtends naar Alice Springs halen. Alice Springs ligt in het hart van Australie, midden in de woestijn. De gemiddelde temperatuur is hier overdag, op dit moment, zo'n 40 graden. Vanwege de hitte zijn we alleen maar naar de supermarkt geweest en vervolgens weer ons hostel in gegaan om bij het zwembad te zitten en later van de airco te genieten.

De 21e was de dag waarop onze tour naar "The Red Centre" begon. Ook zou op deze dag volgens de Maya's de wereld vergaan, maar hier hebben we tot op heden nog niets van gemerkt. Maar Alice Springs ligt net weer in een andere tijdszone, dus helaas ging mijn wekker in plaats van 5 uur al om half 5 af. Maar het was alsnog later dan de dag ervoor dus konden we dat wel aan. Om 6 uur werden we opgehaald door ons busje en kon de lange reis naar het centrum beginnen. Onze groep bestond uit 20 mensen, waarvan 2 Nederlanders, een paar Belgen, Engelsen, Italianen, Denen en Ieren. We hebben eerst een afstand van ongeveer 400 km afgelegd om King's Canyon te bereiken. Hier hebben we een wandeltocht gedaan van ongeveer 6km. We begonnen pas om half 5 omdat dan de hitte steeds verder richting de 40 graden zou zakken. Hoewel het dus enorm warm was, was het wel een erg mooie wandeling. Nadat we "heart attack hill" op waren gestrompeld, hadden we uitzicht op de canyon en kon je de kleuren van de verschillende aardlagen heel mooi zien. Ook liepen we door een stuk wat "the Garden of Eden" werd genoemd. Hier stonden plantensoorten, die al in dit gebied voorkwamen voordat de dinosaurussen er waren. Die avond sliepen we onder de sterren in een zogenaamde swagroll. Dit is een slaapzak gemaakt van tentdoek met een matras erin. Dit zou je 's nachts kunnen beschermen tegen de spinnen,slangen en dingo's die langs zouden kunnen komen. Ik weet niet of er een spin op mij heeft gelopen die nacht, maar het was zo pleuris warm dat ik in een slaapzak lag en alleen weet dat ik de volgende dag nergens last van had. Wel hoorden we 's nachts in de verte een hele groep dingo's huilen, of zingen zoals ze dat hier noemen. Dit droeg ook weer bij aan het gevoel dat je enorm ver van de bewoonde wereld was.

De volgende ochtend werden we uit bed gebrand door de zon en gingen we op weg naar een van de bekendste plekken van Australie: Uluru, of Ayers-Rock. Dit is een enorm blok zandsteen dat midden in de woestijn ligt en heilig is voor de Aborigines. Eerst hebben we een kijkje genomen in het culturele centrum en meer geleerd over de mythes van de Aborigines die te maken hebben met Uluru. Ondertussen was de temperatuur denk ik gezakt van 47 graden naar zo'n 42. Wij hebben er dus voor gekozen om een halve base walk te doen in plaats van de hele. We hebben dus in ongeveer 2 uur om de mooiste helft van Uluru heengelopen, wat al met al zo'n 5 km was. Het is heel onwerkelijk om naast deze enorme steen te lopen en te bedenken dat het ook allemaal uit een stuk bestaat, en ook natuurlijk omdat dit voor de Aborignes zo'n belangrijke plek is. We hebben de zon zien ondergaan en zo de kleur van Uluru steeds roder zien worden. Ik had verwacht dat hij nog roder zou worden, maar daar was het weer blijkbaar niet helemaal goed genoeg voor. Al met al was het heel indrukwekkend Ook deze nacht sliepen we weer onder de sterren en konden ons weer verbazen over de enorme hoevelheid sterren die hier te zien was. We konden zelfs de melkweg en enkele vallende sterren zien, en in plaats van zingende dingo's hadden we nu brullende kamelen om ons die nacht te vermaken.

De laatste dag van de tour stonden we om 4 uur 's nachts onder de sterren omdat we nu de zonsopgang op Uluru en een andere steenformatie, Kata Tjuta, zouden kunnen zien. Ook dit was heel speciaal en mooi om te zien. Hierna gingen we een wandeling in Kata Tjuta doen. We liepen door de "Valley of the Winds" en verbaasden ons ook weer over deze steenformatie. Deze plek is namelijk nog heiliger dan Uluru, en hierom is er eigenlijk heel weinig over bekend. De foto's volgen nog maar er zijn overal enorme stenen koepels, ook allemaal met de typische rode kleur van het Australische zand.Om half 12 hadden we ons dus al weer helemaal kapot gezweet en al zo'n 8 km gelopen. dit was ook het einde van de tour. We gingen na de lunch weer terug naar Alice Springs, wat zo'n 450km ( 6 uur rijden ) verderop ligt.

Vandaag verlaten we Alice Springs weer om zo Eerste Kerstdag met Tim, Katie en haar familie door te kunnen brengen in het mooie en koude Sydney. We hadden verschillende verhalen over het centrum van Australie gehoord maar het was echt zo enorm mooi! Ik kan dan ook iedereen aanraden die de kans heeft deze monumentale plekken te bezoeken, deze kans te grijpen!

Zoals altijd volgende foto's van dit alles over een paar dagen.

Ik wil jullie allemaal in ieder geval alvast prettige feestdagen wensen! Geniet van de kou ;)